بیش از ۶۰ درصد از بیت کوین‌های موجود در گردش، بیش از یک سال است که از آدرس کیف پول‌های خود خارج نشده‌اند. تقاضای سرمایه‌گذاران را می‌توان از دلایل این اتفاق دانست.
به گزارش کوین تلگراف و بر اساس داده‌های «ریتم» (Rhythm) که ۲ دسامبر (۱۱ آذر) منتشر شد، ۶۰ درصد از کل بیت کوین‌هایی که استخراج شده‌اند، بیش از یک سال است که به آدرس کیف پول دیگری منتقل نشده‌اند.
از ۱۸.۰۸ میلیون بیت کوین استخراج‌شده، ۱۱.۵۸ میلیون واحد بیت کوین، معادل ۶۴ درصد از کل بیت کوین‌های موجود، از سال ۲۰۱۸ در کیف پول‌های خود جا خوش کرده‌اند.
قیمت بیت کوین از دسامبر سال گذشته میلادی که در رقم ۳,۱۰۰ معامله می‌شد، توانست طی مدت زمان ۶ ماه به بالاترین قیمت ۱۳,۸۰۰ دلار برسد. این در حالی است که ۲۵ نوامبر سال ۲۰۱۹، بیت کوین با قیمت ۶,۵۰۰ دلار معامله می‌شد. بنابراین از اوج قیمت سال ۲۰۱۹ تا پایین‌ترین قیمت امسال، بیت کوین ۵۲ درصد از ارزش خود را از دست داده است. ریتم در این خصوص می‌گوید:
هودلرهای سرسخت، دیوانه‌اند!
بر اساس داده‌های ریتم، میزان بیت کوین‌های راکد [در کیف پول‌ها] به نسبت عرضه کل، در سال‌های اخیر به شدت افزایش یافته است. این روند، هم در طی بازارهای نزولی و هم بازارهای صعودی تغییر نکرده است. طبق نتیجه گیری ریتم، سرمایه‌گذاران تمایل دارند تا به جای خرج کردن بیت کوین‌ها و کسب سود، آنها را نگه دارند.
همین مسئله با عنوان ویژگی «پول سخت» در بیت کوین یاد می‌شود. پول سخت به ارزی اطلاق می‌شود که دارای محدودیت عرضه و عرضه زمان‌بندی شده است و هیچ نهاد متمرکزی امکان دستکاری ارزش آن را ندارد.
در طرف دیگر طرفداران ارزهای دیجیتال از ارزهای رایج (فیات) با عنوان «پول آسان» یاد می‌کنند. به گفته آنها ویژگی «سختی» و «آسانی» از عمده تفاوت‌های ارزهای رایج و ارزهای دیجیتال است.
ارزی که عرضه آن قابل دستکاری است در نظام‌های مالی‌ای کاربرد دارد که خرج کردن و استقراض پول امری در آنها امری تشویق شده است و پس انداز را مضر می‌دانند. سیف‌الدین آموس در کتاب خود با نام «استاندارد بیت کوین» (The Bitcoin Standard) می‌نویسد:
مصرف‌کنندگان احساس می‌کنند که فشاری مبنی بر خرج کردن هر چه زودتر پول بر روی آنها اعمال می‌شود؛ چرا که به سبب دخالت‌های دولت و بانک مرکزی، ارزش پول آنها در بلند مدت کمتر و کمتر خواهد شد.
نقطه مقابل چنین تفکری بیت کوینرها هستند؛ آنها با فهم این مسئله پس انداز پول نسبت به خرج کردن هر چه سریعتر آن، به صرفه‌تر است. چنین افرادی معمولا «ترجیح زمانی» را پیش گرفته و پول خود را پس انداز می‌کنند.
